Chemioterapia paliatywna to jeden z rodzajów chemioterapii stosowanej w przypadkach, kiedy rokowania nie dają szans na powodzenie dalszego leczenia. Jej głównym celem jest przedłużenie życia chorego. Jak przebiega ten rodzaj chemioterapii i na czym polega? Tego dowiesz się z poniższego artykułu.
1. Chemioterapia paliatywna – co to jest?
Jak już wspomniano, jest to rodzaj chemioterapii którą stosuje się w ciężkich przypadkach, kiedy rokowania są bardzo złe i nie ma możliwości dalszego leczenia. Wprowadzenie chemioterapii paliatywnej ma za zadanie utrzymanie pacjenta przy życiu przez jak najdłuższy okres. Czas trwania terapii to kwestia indywidualnych uwarunkowań ale przeważnie trwa kilka miesięcy.
Głównym wskazaniem do rozpoczęcia chemioterapii paliatywnej jest stwierdzenie nieoperacyjnego stadium nowotworu oraz licznych nieoperacyjnych przerzutów. Co jest ważne, to że chemioterapii paliatywnej może być poddana tylko osoba u której stwierdzono ogólny stan zdrowia jako dobry i nie może być to osoba, która ma powyżej 70 lat.
2. Chemioterapia paliatywna – rodzaje nowotworów
Chemioterapia paliatywna możliwa jest u chorych cierpiących na różne rodzaje nowotworów. Stosuje się ją w przypadkach nowotworów atakujących głowę, szyję, krtań, gardło, jamę ustną i nosową czy zatoki. Można ją stosować również u chorych cierpiących na nieoperacyjne nowotwory układu moczowego i miednicy małej. Bywa stosowana także przypadkach zachorowań na mięsaki tkanek miękkich.
Trzeba w tym miejscu zaznaczyć, iż chemioterapia paliatywna nie jest formą leczenia, a jedynie metodą na zmniejszenie bólu, dyskomfortu oraz łagodzenia wszelkich dolegliwości powodowanych określonym rodzajem nowotworu.
W przypadku raka płuc chemioterapia paliatywna trwa około 12 miesięcy a w niektórych przypadkach, nawet i 2 lata.
Przy nowotworze jelita grubego terapia łagodzi miejscowe dolegliwości oraz zapobiega występowaniu przerzutów. W sytuacji kiedy wystąpiły przerzuty do wątroby, wówczas choremu podawane są leki cytotoksyczne podawane dotętniczo. Jednak zdarza się że przy podawaniu leków dotętniczo, ryzyko powikłań jest bardzo wysokie.
3. Chemioterapia paliatywna – przebieg leczenia
Przebieg terapii leży w indywidualnych predyspozycjach chorego oraz od rodzaju nowotworu, na który cierpi. Leki podawane są dokanałowo, doustnie lub dotętniczo. Na określoną metodę prowadzenia chemioterapii paliatywnej ma wpływ rodzaj nowotworu.
Chemioterapię paliatywną prowadzi się w kursach, natomiast w przerwach między kursami sprawdzana jest skuteczność zastosowanej terapii. Można ją określić już po dwóch kursach. Chemioterapia paliatywna może oprócz łagodzenia objawów choroby, spowolnić rozrost komórek nowotworowych. Wówczas należy podjąć decyzję o kontynuowaniu terapii. Terapia może zostać przerwana jeśli okaże się, że organizm chorego jest zbyt wycieńczony i nie można podawać mu więcej leków. Chemioterapii paliatywnej towarzyszą również zabiegi chirurgiczne, których celem jest bieżące usuwanie zmian nowotworowych, co może wpływać na poprawę jakości życia chorego.
Zdarza się także że w pewnych przypadkach chemioterapia paliatywna jest niemożliwa. Są to przypadki nowotworów, które nie reagują na podawane leki, a ich rozrostu nie da się już zatrzymać. Może być zastosowana tylko u tych pacjentów, u których przypadek daje możliwość i szansę na poprawienie komfortu oraz wydłużenia życia. Musi również być wzięty pod uwagę fakt, aby w danym przypadku wystąpiło jak najmniej skutków ubocznych gdyż przy zastosowaniu chemioterapii paliatywnej, mogą mieć katastrofalne skutki.
4. Chemioterapia paliatywna – skutki uboczne
Jak przy każdej terapii i określonej metodzie leczenia, również i w tym wypadku można się spodziewać skutków ubocznych i powikłań. Leki stosowane w chemioterapii paliatywnej stanowią substancje powodujące liczne i uciążliwe skutki uboczne. Zależą one od indywidualnych predyspozycji organizmu, typu nowotworu jak i formy podania leku oraz dawek.
Najczęściej występującymi skutkami ubocznymi są:
- nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu krwiotwórczego,
- uszkodzenie szpiku kostnego,
- wymioty,
- nudności,
- biegunki,
- problemy z wypróżnianiem,
- wypadanie włosów,
- problemy ze skórą i paznokciami,
- uszkodzenia w obrębie układu oddechowego i nerwowego.
Jest to mimo wszystko rodzaj terapii który daje szansę choremu na lepsze samopoczucie i przezwyciężenie dolegliwości spowodowanych chorobą. Dla pacjentów cierpiących na nowotwory jest to przysłowiowe światełko w tunelu dzięki któremu może poczuć się lepiej i cieszyć się życiem.